Van afscheid naar welkom
Door: Anouk Smeets
Blijf op de hoogte en volg Anouk
11 Februari 2014 | Suriname, Paramaribo
Hallo lieve mensen!
Mijn eerste reisverslag schrijf ik op mijn redelijk lekker bedje hier op mn kamer in Paramaribo onder het genot van een boterham met (jawel!) pindakaas! Ik moet nog een beetje ingeburgerd worden.. :p
Mijn laatste week in NL stond vooral in het teken van afscheid nemen. Eerst was het bij mij nog niet doorgedrongen dat ik echt die zaterdag zou vertrekken en het afscheid nemen ging voor mij dan ook vrij makkelijk. Op de vrijdag voor vertrek ben ik nog lekker gaan eten met mijn lieve vriendinnetjes en heb ik van hen een super leuk boekje gekregen met foto's en stukjes die ze voor mij hadden geschreven. Nou dames, jullie liggen op dit moment zowat bij mij in bed haha! Daarna nog een leuke avond stappen met de vrienden en toen was het echt tijd om afscheid te nemen. Zaterdag morgen om 8 uur uit de veren nog even alles checken en aanschuiven aan het heerlijke ontbijt dat pap had gemaakt. Moeilijk was het wel toen ik afscheid moest nemen van Joey, daarna mijn vader en uiteindelijk op Schiphol van mama en Remco.
Eenmaal op Schiphol ging alles prima. Koffers op tijd ingecheckt en nog tijd over voor een lekkere cappuccino bij de Starbucks. Ik moet jullie wel eerlijk bekennen dat toen ik alleen op het vliegtuig aan t wachten was ik wel even een momentje had van; Anouk, waar ben je aan begonnen?? Zou ik nog terug rennen? Maar nee dat heb ik toch niet gedaan. Eenmaal in het vliegtuig was die gedachte gelukkig weg.
Het duurde wel wat langer voordat ik van het vliegveld naar mijn huis was (02:00 lokale tijd), de taxi wist niet waar de straat was. Uiteindelijk de straat gevonden leek deze maar tot huisnummer 28 ofzo te gaan terwijl ik 625 heb.. Maar uiteindelijk zag ik het huis voor me dat wel bekend voorkwam van de foto's die ik al had gezien. Daar gestopt.. bleek dat er niemand was voor de sleutel. Ik had wel het geluk dat de Belgen (op de bovenste verdieping) thuis waren en zij hebben mij binnen gelaten en Oscar gebeld (wat dus over de sleutels gaat).
Toen lekker het bed in gekropen en om 7 uur stond Anouk alweer klaarwakker naast haar bed. Ik dacht ik ga mij even lekker douchen.
Nou blijkt de douche hier ijskoud te zijn waardoor mijn adem echt even een aantal keer stokte (weet niet of dit het goede woord is maar jullie snappen wel wat ik bedoel) ;).. wakker word je er in ieder geval wel van!
Ben weer veel te veel aan het lullen he..
Maargoed, zondag leerde ik de mensen kennen waar ik het huis mee deel.. stuk voor stuk leuke mensen :) 2 ervan zitten hier al een aantal maanden en weten heel goed hoe alles hier gaat en waar je moet zijn. en de andere 2 zijn ook op zaterdag aangekomen maar dan wat eerder dan mij.
Zondag zijn we meteen mee op sleeptouw genomen en gaan lunchen met een groepje, meteen veel mensen leren kennen. 's Avonds een welkomsborrel gehad en ja het Parbo bier smaakt hier goed! Aangezien ik nog niet veel had geslapen weer lekker op tijd terug naar huis om te slapen.
Nou vind ik het wel weer even goed geweest.. Het gaat hier super met me, ik vind het helemaal geweldig hier! Dus no worries.
Dikke kus!!
Mijn eerste reisverslag schrijf ik op mijn redelijk lekker bedje hier op mn kamer in Paramaribo onder het genot van een boterham met (jawel!) pindakaas! Ik moet nog een beetje ingeburgerd worden.. :p
Mijn laatste week in NL stond vooral in het teken van afscheid nemen. Eerst was het bij mij nog niet doorgedrongen dat ik echt die zaterdag zou vertrekken en het afscheid nemen ging voor mij dan ook vrij makkelijk. Op de vrijdag voor vertrek ben ik nog lekker gaan eten met mijn lieve vriendinnetjes en heb ik van hen een super leuk boekje gekregen met foto's en stukjes die ze voor mij hadden geschreven. Nou dames, jullie liggen op dit moment zowat bij mij in bed haha! Daarna nog een leuke avond stappen met de vrienden en toen was het echt tijd om afscheid te nemen. Zaterdag morgen om 8 uur uit de veren nog even alles checken en aanschuiven aan het heerlijke ontbijt dat pap had gemaakt. Moeilijk was het wel toen ik afscheid moest nemen van Joey, daarna mijn vader en uiteindelijk op Schiphol van mama en Remco.
Eenmaal op Schiphol ging alles prima. Koffers op tijd ingecheckt en nog tijd over voor een lekkere cappuccino bij de Starbucks. Ik moet jullie wel eerlijk bekennen dat toen ik alleen op het vliegtuig aan t wachten was ik wel even een momentje had van; Anouk, waar ben je aan begonnen?? Zou ik nog terug rennen? Maar nee dat heb ik toch niet gedaan. Eenmaal in het vliegtuig was die gedachte gelukkig weg.
Het duurde wel wat langer voordat ik van het vliegveld naar mijn huis was (02:00 lokale tijd), de taxi wist niet waar de straat was. Uiteindelijk de straat gevonden leek deze maar tot huisnummer 28 ofzo te gaan terwijl ik 625 heb.. Maar uiteindelijk zag ik het huis voor me dat wel bekend voorkwam van de foto's die ik al had gezien. Daar gestopt.. bleek dat er niemand was voor de sleutel. Ik had wel het geluk dat de Belgen (op de bovenste verdieping) thuis waren en zij hebben mij binnen gelaten en Oscar gebeld (wat dus over de sleutels gaat).
Toen lekker het bed in gekropen en om 7 uur stond Anouk alweer klaarwakker naast haar bed. Ik dacht ik ga mij even lekker douchen.
Nou blijkt de douche hier ijskoud te zijn waardoor mijn adem echt even een aantal keer stokte (weet niet of dit het goede woord is maar jullie snappen wel wat ik bedoel) ;).. wakker word je er in ieder geval wel van!
Ben weer veel te veel aan het lullen he..
Maargoed, zondag leerde ik de mensen kennen waar ik het huis mee deel.. stuk voor stuk leuke mensen :) 2 ervan zitten hier al een aantal maanden en weten heel goed hoe alles hier gaat en waar je moet zijn. en de andere 2 zijn ook op zaterdag aangekomen maar dan wat eerder dan mij.
Zondag zijn we meteen mee op sleeptouw genomen en gaan lunchen met een groepje, meteen veel mensen leren kennen. 's Avonds een welkomsborrel gehad en ja het Parbo bier smaakt hier goed! Aangezien ik nog niet veel had geslapen weer lekker op tijd terug naar huis om te slapen.
Nou vind ik het wel weer even goed geweest.. Het gaat hier super met me, ik vind het helemaal geweldig hier! Dus no worries.
Dikke kus!!
-
11 Februari 2014 - 18:44
Ingrid Coenen:
hoi Anouk,
ik heb je eerste verslag gelezen, en zal het zeer goed bijhouden.....
leuk te lezen dat het zo goed met je gaat.
lieve groeten uit een koud Limburg....
ingrid -
11 Februari 2014 - 18:53
De Kramertjes:
Hoi Anouk,
Fijn om te lezen dat alles goed gaat en dat je goed bent aangekomen.
Maak je maar geen zorgen om die kale. We houden hem wel in de gaten.
Groetjes, Lies, Frank, Britt, Nadine en een poot van Buks. -
11 Februari 2014 - 19:02
Marissa:
Haaaa Nooki!
Supersuper.
Dat wurd party party doa, g leas t al.
Heerlijk. Goeie en super keuze!
Have fun. Bin auch benuujd noa dien stage!
xxx Maris -
11 Februari 2014 - 19:03
Anita Keijsers Crapels:
Leeve sjat, sjlikke wie ich dich met dien kufferke zoag goon.
Mer ich hub mich good gehoute he?! Hihi
Fijn dat social media besjteit, ver hubbe veul contac op versjillende menere!
Dan liek t neet zwa wiet weg!
Geniet van alle nuujs um dich heen, t zal dich verrieke!!!
In paramaribo hubbe ze geluk,...
Ze hubbe der veur drie moand eine geweldige inwoner bie!!!
Ich hub dich leef!!!! -
11 Februari 2014 - 19:50
John Smeets:
Hey meiske..dus het was nog een hele onderneming om bij je huisje te komen haha.---op z'n surinaams!!
Ja was ff een momentje zaterdagmorgen...maar prima zo!!
Geniet van deze geweldige tijd....enne goed onthouden de leuke eettenten en plekje veur un heerlik surinaams pilske!!
Kus oet Sjömmert!! -
11 Februari 2014 - 21:03
Iloon & Roel:
Ha sjatteke, wat fijn om te lezen dat je het naar je zin hebt! Afscheid nemen is nooit fijn, maar over 3 maanden ben je er weer en met wat een ervaring!! Kleine uk groeit ook goed en heeft zich vandaag voor het eerst gemeld met een por in mijn buik ♡
Noukie we houde contact en we houden je verhalen hier bij!
Geniet en tot snel.
Dikke poenen
Iloon & Roel -
11 Februari 2014 - 22:31
Sonja Crapels:
Hi mupke. Fijn om te horen dat je goed bent aangekomen en dat t nu al goed bevalt in Suriname.
Leuk dat we je verhalen en jou kunnen volgen.
Maak er een mooie, gezellige en leerzame tijd van en Geniet ervan!!
Kus kus -
12 Februari 2014 - 10:17
Jose Ummels:
Hoi meisje wat een ervaring en dat alleen .
Spannend zo,'n eerste aankomst.maar dat maakt je leven ook waardevol.
Zeker shit om zo te vertrekken,maar voor jou een hele uitdaging.
Een mooie stage jouw hulp zal voor de daklozen enz een verrijking voor jou en de mensen zijn.maak er iets moois van,pap is ook erg trots op jou.
Leuk om dit op deze manier te kunnen volgen.dikke kus van pee en mij -
16 Februari 2014 - 20:55
Buurtjes Van De KJ Nummer 5:
Hé Anouk,
Wat fijn om te lezen dat je je verblijfplaats hebt kunnen vinden én betrachten .....
Wat een verhaal ..... dan is de garagepoort op nummer 7 toch makkelijker hè!
Je trotse paps belde ons speciaal op (we wonen ook zo ver weg) om dit web-adres door te geven, zodat we je ook een beetje kunnen volgen.....en dat gaan we zeker doen! Maak maar snel wat mooie foto's om iedereen lekker te maken. Succes met de start van je stage!
Groetjes van Dennis, Anke, Gijs en Noor. -
17 Februari 2014 - 17:20
Elly Pijls:
Hoi Anouk. Eindelijk zo ver. Je bent in Suriname. Ik ben trots op jou. Ja devtropen is een ander verhaal met douchen. Pas als de zon even z'n werk heeft gedaan op de warerleidingen dan pas heb je warm water. Even wennen maar wel goed voor je huid. Je droogt niet uit zoals hier met te warm douchen! Elk nadeel hebt zijn voordeel.Het is zo leuk om te lezen hoe jij het tot nu toe ervaart, leuk geschreven, maar dat kan je goed.
Ik ben heel benieuwd naar al je ervaringen, met parbobier, moksi meti, pom, cola rivier en natuurlijk je stage. Veel plezier en succes. Liefs elly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
